Çocuk Gelişiminde Doğru Bilinen Yanlışlar
Şüphesiz dünyanın en özel duygularından birisidir, dünyaya bir insan getirmek, anne-baba olmak. Çocuklarımıza her şeyin en iyisini vermek isteriz. Kendi yaşayamadıklarımızı yaşayıp, göremediklerimizi görmelerini, yiyemediklerimizi gönüllerince yemelerini diler; gördükleri her oyuncağı alırız. Evde o kadar çok oyuncak vardır ki çocuk, dışarıya çıkmaya, arkadaş edinmeye gerek duymaz. Onları bu şekilde büyüterek kısa vadede belki mutlu olmalarını sağlıyoruz, fakat uzun vadede çok büyük zararlar da verebiliyoruz ölçüyü kaçırdığımızda.
Sokaklarda oynayan, ağaçlara tırmanan, meyveleri dalından koparıp yiyen bir nesil yok artık, ne yazık ki. Çok küçük yaşlarda teknolojiyle tanışan, işlenmiş sağlıksız gıdalarla beslenen, obezite, diyabet gibi ciddi sağlık sorunlarıyla küçük yaşta karşılaşan çocukları sıklıkla görür olduk. Asla sıkılmalarına müsaade etmiyoruz. Televizyon izlerken sıkılan çocuğa telefon veriyor, telefondan sıkılınca bilgisayar oynamasını tavsiye ediyoruz. O da yetmiyor evde kapalı, güneş yüzü görmeyen, hareket etmeyen çocuğun acıkmasına, hatta kalkıp mutfağa kadar gelmesine fırsat vermeden ardı ardına yiyecek bir şeyler götürüyoruz. “Çocuğum gelişim çağında, şimdi yemeyecek de ne zaman yiyecek?” diyerek onları kendi ellerimizle zehirliyoruz. Hem zihinsel hem bedensel hem de ruhsal açıdan gelişimlerine faydalı olacağını düşünürken aslında sağlıklarını tehlikeye atıyoruz.
Her açıdan serbest bırakılan, sağlıklı-sağlıksız canı istediği her şeyi yemesine izin verilen çocukların sıkılmasına da izin verilmeli. Kendi kendine eğlenmeyi, meşgale edinmeyi öğrenmeli çocuk. Çıkıp dışarıda oynamalı, düşüp dizlerini kanatmalı, üstünü kirletmeli, hatta yaramazlık yapmalı zaman zaman, kısacası çocukluğunu yaşamalı çocuk.
Olması gereken kilonun iki katı kilodaki çocuğun elinden tutup hamburger, kola, patates kızartması yemeye fast food restoranlarına, gezmeye yürüyen merdivenlerle örülü, havasız AVM’lere gitmek yerine; doğayla bütünleşebileceği parklara, piknik alanlarına götürülebilirler. Her yere arabayla gitmek yerine yürümek ya da bisiklete binmek tercih edilebilir. Çocuklarla vakit geçirmekten, sadece birlikte çizgi film izlemek, evcilik oynamak anlaşılmamalıdır. Fiziksel aktivitelerin de kullanılacağı sporlar yapılmalı, oyunlar oynanmalıdır.
Unutmamalıdır ki çocuklar bir kere büyürler ve çocukluk bir daha geri gelmez. Topluma faydalı, sağlıklı ve mutlu bireyler yetiştirmek dileğiyle…
Fzt.Gülnihal Öztürk